چیزی حدود هفت سال پیش بود، اولین باری که میخواندمش، به یاد دارم مبهوتش چنان شده بودم تو گویی قرآنی دیگر است.
...تا امسال، که اتفاقی و بیخبر دستم دراز شده بود سوی قفسه کتابها، ورق زده بودم همان بود، خودش، با اسمی دیگر.
خواندم
خواندم
تمام شد
اما دیگر از آن سرمستی عجیب خبری نبود و خواندن آن واژگان مرا به تاراج نمیبرد! میدانی، از آن زمان گذشته، خیلی هم! و من باید می آموختم الهه ای که امروز دلم را به یغما میبرد، عروسک نخ نماییست فردا، که شاید نخواهمش دیگر!
.
..........................
عن على علیه السلام
فلا یَغُرَّنَّکُم کَثرَةُ ما یُعجِبُکُم فیها لِقِلَّةِ ما یَصحَبُکُم مِنها .
بحار الأنوار : 73/118/109 .
۴ نظر
۳۰ ارديبهشت ۹۴ ، ۰۲:۴۶