«بِسم الّلهِ الرَّحمَنِ الرَّحیِم»
نوشتن ذوق میخواهد،درست. ولی ذوق که نیست فقط ، چشم هم لازم است؛ با چشم های بسته اگر نوشتی، بلدی نابلد را میمانی که میبرد خود و اهلش را به ناکجا... شاید به دوزخ...
...........................................................................................................................................
بیربط نوشت:
"کاظم بهمنی" چه لطیف گفته در "عطارد" :
در نگاه اول عطارد تنها نام نزدیک ترین سیاره به خورشید است.
سیاره ای کوچک اما سنگین که بیش از همه سیارات به دور خورشید میگردد و برخلاف همه به او پشت نمیکند، بطوری که وقتی نیمۀ رو به خورشیدش گرمای شدید را تجربه میکند، نیمه دیگرش بسیار سرد است.
عطارد طبق آخرین بررسی های اختر شنایسی، خودش ماه یکی از سیارات دیگر بوده است اما گرفتار جاذبه ی خورشید میشود و ماه بودنش را فراموش میکند تا به دور خورشید بگردد!
ضمناً عطارد ماه ندارد! گوی در این منظومه عطارد فقط خورشید را دارد!
(هرچه سیارات از خورشید دورتر میشوند به تناسب اندازه ی شان تعداد ماههایشان بیشتر میشود آنچنان که عطارد ماه ندارد و نپتون که آخرین سیاره منظومه شمسی است سیزده ماه دارد)
منظومه شمسی تابلویی ست جامع و شگفت از اصیل ترین پیشامد بشری ؛ یعنی عشق که مفاهیمی چون کوچکی و بزرگی، دوری و نزدیکی، سردی و گرمی، جاذب و مجذوب بودن، حقیقی و مجاز بودن و... را در آن میتوان به نظاره نشست و من به راستگویی نقاشی شهادت میدهم که فرموده است: «إنَّ فی السَّمَواتِ و الأرض لاَیات لِلمؤمِنین»
آیه 3 سوره جاثیه
به درستی که در آسمان ها و زمین نشانه هایی ست برای کسانی که ایمان آورده اند...