شب قبل از رفتن، دوستان حرفهایی میزدند:
دل پاک داری برایم دعا کن
لیاقت داشتی ، من نداشتم
چه زود سیم اتصالت با خدا وصل شد
و حرفهایی ازین دست!
.
.
.
.
.
إِنَّ اللَّهَ عَلِیمُ بِذَاتِ الصُّدُور...
(تنها خدا به آنچه در دلها میگذرد آگاه است)
............................
پی نوشت:
شاعر میگوید: میگویم:
"کاش این مردم هم "شکر؛ این مردم هم
دانه های دلشان پیدا بود" دانه های دلشان پیدا نیست..."
par
۲ نظر
۱۶ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۷:۴۰