برگشتم، آرام، بیصدا، با دلی که دیگر نداشتم
محمد امین به استقبال آمد؛ به خانه که رسیدیم اذان صبح میوزید...
par
۲ نظر
۱۶ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۶:۱۲
میگویند،آن "ساعت" که فرا رسد، خواهی دید: تمام مکثت در اینجا،نیم روزی بیش نبوده، که حتی کمتر.*
همه چیز شبیه یک خواب کوتاه نیمروزی، به پلک گشودنی تمام میشود!
...
اینجا را گذاشته ام "پلک" که مَتّه شوم روی اعصابم، که هِی هرروز یادم بیاید همۀ زندگی به قدر پلک بر هم زدنی بیش نیست ، که حواسم باشد در فاصلۀ بین دو پلک، چه دارم میکنم!
یادم بماند، پلک، سنگین شود اگر، باخته ام تمام بخت را...
................
*35 احقاف
____________________________________________
پــریــچــهــــــر
بایگانی
- شهریور ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۷)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۶)
- فروردين ۱۳۹۴ (۶)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲)
- بهمن ۱۳۹۳ (۷)
- دی ۱۳۹۳ (۱۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۳ (۱۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۹)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲۱)
- تیر ۱۳۹۳ (۲۴)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۴)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱۵)
- بهمن ۱۳۹۲ (۷)