به سوی خراسان/دلنوشته
سه شنبه, ۶ اسفند ۱۳۹۲، ۰۷:۵۳ ب.ظ
"به سوی خراسان"
نه پس کوچه های منتهی به پارک
نه بازار شلوغ روبرو
فردا فقط باید از چادرم بخواهم / که در آغوشم بگیرد
کنارخیابان ایستاده و برای تاکسی راه آهن / دست تکان دهم
.
فردا در را که باز کنی از من، تمامِ شهر کم شده / از تمام عروسک های این اتاق، من.
و از پس پنجرۀ قطار
دخترک برای چمدانِ جا مانده اش
دست تکان میدهد...
par
و همین طور حذف به قرینه هم رخ نداده.
من سطر:
و از پس پنجره قطار .....
رو قکر میکردم حذف به قرینه داره که بعدها فهمیدم اشتباهه
شعر خیلی خوبی بود
اما از نظر این بنده حقیر سراپا تقصیر دو سطه از شعر هیچ کمکی نمیکنه به شعرتون. بلکه ضربه هم زده
شما اگر حذفشون هم کنید اتفاقی نمی افته
سطر:
"کنار خیابان ایستاده
و برای تاکسی های راه آهن دست تکان دهم"
شما اگر این رو هم ننویشی مخاطب منظور رو میگیره
باز هم ببخشید که نظر اشتباه دادم
موفق باشید در همه زندگیتون
راستی با یک شعر طنز به روزم